وندل_بری
pass pass | جمعه, ۷ شهریور ۱۳۹۹، ۰۸:۱۱ ب.ظ
از فضای باز میان درختان
مرغزاری گسترده شده که تا دهکده ادامه مییابد.
درختان سر به فلک کشیده
و شبدرهای کوچک به گُل نشستهاند.
سیل تیرهی خروشان پای تپهها به رود میپیوندد. خورشید غروب میکند
و پرندگان به پیشواز شب نغمه سر میدهند.
از تپه بالا میروم تا اسبها را آب دهم،
گوشهای مینشینم نفسی تازه کنم
تا روز دامنش را جمع کند و بگذرد.
زیر پایم، گلهها همچون ستارگان آرام
و پراکنده، به چرا مشغولند.
اما مردمان
در این دنیا
مدام نقشه میکشند،
خود را فرسوده میکنند
و زندگی را در جهت کشتن یکدیگر سپری میکنند.
#وندل_بری
- ۰ نظر
- ۰۷ شهریور ۹۹ ، ۲۰:۱۱